Uzun zamandır istediğim ama kelimelere döküp dilimden düşürmeye cesaret edemediğim ailemi ziyaret konusu durduk yerden bir anda gündeme bomba gibi düştü. ( Cesaret edememe sebebim; küçük bir çocuk ile yolculuğun ne kadar yorucu olduğunu biliyor olmam. )
Konunun nereden çıktığına gelecek olursak :
Tarih 10 Mart 2013 (Güzel bir pazar günü.)
Annemle kısa bir telefon görüşmesi yaptık. (Babaannemin yaşlı ve hasta olması nedeni ile bütün çocukları sırası ile bakıyor . O ay da sıra yine annemlerde idi. ) Annem telefonda bana 'babaanneni halan istedi bugün onu bıraktık geldik' diye söyleyince bir an aklıma bir kurt düştü. (12 Mart benim doğum günüm ; yani 2 gün sonrası... Daha önce doğum günümde eşimle önceden planlayıp sürpriz yapmış , Ankara'ya gelmişlerdi . Hatta beni annem uyandırmıştı .) ''Acaba? '' dedim kendi kendime . ''Neden olmasın?'' Gelmesine bir engel kalmamıştı.
Tarih: 11 Mart Pazartesi
Bir yandan çılgınca temizlik yapıyorum bir yandan sürekli annemle telefon konuşmamızı düşünüyorum bir yandan da ümitleniyorum. Ümitlendim ki ne ümitlenme... Hemen kafamdan kurdum. Dedim ki ''ben Oğuz'un yerinde olsam nasıl plan yapardım?'' Annemler otobüsle geleceği için sabah erkenden bana (!) çaktırmadan onları nasıl karşılarım diye düşündüm. Herhalde ''iş seyehati çıktı , ihaleye şehir dışına gidiyoruz erkenden ofise gidip oradan yola çıkılacak'' derdim diye aklımdan geçirdim. Sonrada dedim '' Yok yaa Oğuz herhalde böyle bir plan yapmaz'' Derken telefon çalmasın mı? Arayan eşim. ''yaa canım bişey dicem ama kızma. Yarın işimiz çıktı bi Denizli'ye gidip gelmem gerekecek'' Ben :'' 😳 yaa inanmıyoruum '' dedim. Sonra beklediğim sürprizi (!) bozmamak için ''Neyse napalım git gel bari!'' diyiverdim. Allah'ım ümidim git gide artıyor. Saatler ilerledikçe dahada kuruyorum beynimde. Tabi kimseye belli etmiyorum ;) Yani gelecek olsalar bile neden bu kadar heyecan yaptım anlamadım. Herhalde özlemim pik yapmıştı o günlerde...
Tarih : 12 Mart Salı
Sabah Ömer saat 7.00 da uyandı. Emzirip uyuttum, yatağına yatırdım . Oğuz evde mi diye kontrol ettim ki gerçekten erkenden çıkmış. Annemler geldiyse onları karşılamaya gidecek ya (!) Yatağa uzandım ama gözüme uyku girmiyor . Hesap yapıyorum kafamdan; ''Alanya'dan burası sekiz saat. Akşam 23.00 da binseler otobüse, saat 7.00 da Ankara'da olmalılar. Aştiden burası yarım saat sürse , 7.30 da evde olurlar. '' Hadi İnci uyuu! Zaten gece Ömer uyutmadı derdin ne? Kestir işte biraz. Onlar gelince sürpriz olur'' Yok olmuyor , bir türlü gözüme uyku girmiyor. Zorla uyumuştum Ömer'in sesiyle saat 9.00 da uyandım . Bir yandan da mutfakta telefonum çalıyor . Koştum bakmak için. İçimden geçiriyorum ; ''Annemler gelmiş salona yatmış olsunlar lütfen '' Telefonu elime aldım ki ekranda annecik yazıyor ''olamaaaaaaz'' dedim. Nasıl ümitlenmiştim . O zaman Oğuz'da Denizli'ye gitti gerçekten :( Anneme telefonda anlattım . Ben çok fena birşeye ümitlendim diye... Annem tüh tüh vah vah dedi durdu. Onların da Alanya'da kermesleri düzenlenecekti bir hafta sonrası . Onun hazırlıkları çok yoğun bir şekilde geçiyormuş. Yoksa gelmeyi o da çok istiyormuş... Bu konuşmadan sonra Oğuz'u aradım . Denizli'ye girmek üzere olduklarını söyledi . Sonuç olarak sıradan bir güne başlamış olduk :(
Öğlene doğru kapı çaldı kayınvalidem ile eltim bana sürpriz yapmış gelmişler. Çok mutlu oldum. Onlara da sabah kafamda kurup kendimce yazdığım senaryodan bahsettim. Aslında kayınvalidem plan yapıyormuş. Eşime uçak bileti almasını işini ona göre ayarlamasını söylemiş durmuş ama eşimin de işinin yoğun olduğu döneme denk gelmiş. İkindi gibi onları uğurladım .
Akşama da Ankara'da okuyan kardeşim çıktı geldi :) kafasında yılbaşı parti şapkası . '' yaa sürpriz yapayım dedim kapıcıya yakalandım. Adam delimi bu diye garip garip baktı bana :)) '' diyor. İlahi Gamze çok güldürdü beni... Peşine eşim geldi akşam bizi balıkçıya yemeğe götürdü . Anlayacağınız güzel bir gün geçirdim . Eve geldiğimizde Oğuz ''haftasonu seni Alanya'ya götüreyim mi? ''dedi. Çok sevindim çok mutlu oldum. O hafta sonu olmasa da iki hafta sonra gitmeyi başardık. Geç de olsa bu yazıyı yazma imkanı buldum ya seviniyorum açıkcası.
Tatilde yaşadıklarımızdan ve yolculuğun nasıl geçtiğinden bir sonraki yazımda bahsedeceğim ...
Sevgiyle kalın ... :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder