Son bir haftadır kayınvalidemin hasta olması sebebiyle eczaneye gidemedim . Bilenler bilir oğluma ben işe gittiğim zamanlarda kayınvalidem bakıyor . Dolayısıyla onun hasta olması demek çocuğun bakıcısız kalması demek.
Bir haftadır evde çılgınca yemek yapıyorum , temizlik yapıyorum , el işi yapıyorum ve tabi ki bol bol oğlumla keyifli vakit geçiriyorum. Annesinin yanında büyüyen çocuklar gercekten çok şanslı . Benimki şu 14 aylık geçmiş zamanının yarısını annesi ile yarısını babaannesi ile geçirdi. (Elhamdülillah)
Birlikte olduğumuz günlerde kelime dağarcığına yenilerini ekleme imkanımız oluyor ve bu benim çok hoşuma gidiyor. Henüz ''anne, baba, mama , meme , dede , atta , attı , bebe , aba '' diyebiliyor . Aslında kendince kullandığı bir dili var. Hatta o kendince birşeyler anlatıyor ve anlatamazsan üzülüyor bazen sinirleniyor bile.
Geçen akşam babası ile ayran çırptılar. Babası kabı tutuyor kendisi çirpmaya çalışıyor .
Neyse yemeğe oturduk onu ye bunu ye Ömer hiç bir şeyi kabul etmiyor . Bi yandan 'abaa abaa' diye ağlıyor . Neyse dedik biz yiyelim ona birazdan yediririz. Ama olmuyor çocuk bir türlü sakinleşmiyor. Sonradan aklıma geldi sormak . 'Ömer ayran içer misin ?' dedim. 'Hıı ' dedi sesi kesildi. Sakince 'ayyaa' dedi. Kuzucummm masaya oturduğumuzdan beri ayran istiyormuş . Bende yersiz mızırdanıyor zannettim. Ayran istediğini zor da olsa anlamış olduk. Böylece bir kelime daha öğrenmiş olduk. Hayat bakalım bize daha neler öğreteceksin :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder